هشتمین خورشید

از خونه بابابزرگ تا میدون شهدا راهی نیست، پیاده تند بری حدود ده دقیقه و کند تر بیست دقیقه.

پایانه شهدا محل توقف خط های شماره پنجاه، واحدهایی که فقط به سمت حرم مطهر و بارگاه ملکوتی امام رضا جان میرن.

اول خط میدون شهدا و آخر مسیر امام رضا. اندکی بعد حرکت اتوبوس به یک میدون بزرگ می رسیم به اسم “میدان شهدا” . میدون دقیقا سمت چپ شماست. تو محوطه وسیع وسط میدون چهارتا مجسمه رو میبینی که در حال سلام دادن به امام رضا هستن . در امتداد نگاه این مجسمه ها، گنبد و گلدسته های حرم امام رضا رو می بینید، اگه شما شب رو برای زیارت انتخاب کرده باشید جذابیت این منظره صد چندان خواهد شد.

اتوبوس میدون رو دور می زنه و سمت راست وارد خیابونی میشه که طرح زوج و فرد داره، همینکه اتوبوس به سمت اون خیابون می پیچه، صدای صلوات بلند میشه.

در همون لحظه اگه به تک تک مسافرا نگاه کنی می توونی متوجه بشی چه ارتباط قشنگی با امام رضا جان برقرار کردن، یکی آروم آروم اشک میریزه، یکی چادرشو میکشه روی صورتش، یکی نجوا میکنه و … صلواتی ها تا چهار راه شهدا ادامه داره.

اصولا چراغ قرمز چهار راه خیلی طولانی و ترافیک سنگینه، اما بعد گذر از چهار راه، خیلی زود بعد یک ایستگاه به بست شیخ طوسی و ورودی حرم می رسی.

حلا وقتشه روبروی تابلو اذن دخول بایستی:

اللَّهُمَّ إِنّي وَقَفْتُ عَلى بابٍ مِنْ أَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ‏ وَالِهِ، وَقَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ أَنْ يَدْخُلُوا إِلّا بِإِذْنِهِ، فَقُلْتَ «يا أَيُّهَا الَّذينَ امَنُوالاتَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ» …

برای من و شما که دوریم؛ چشم سرت رو ببند و چشم دلت رو باز کن…

تصور کن از گشت رد شدی و داخل صحن روبروی گنبد و بارگاه ایستادی:

صلی الله علیک یا اباالحسن، یا علی ابن موسی الرضا…

قبول باشه